camping el zorro

Het ware verhaal van de Indalo, ookwel Indalico of zelfs de Mojacar man.

Er gaan ontzettetnd veel verhalen over de beroemde “indalo” man, de prehistorische rotstekening die door Mojacar geadopteerd is als het gelukssymbool, maar vele van deze verhalen berusten op halve waarheden en aangepaste verhalen.

De prehistorische rotstekening van de Indalo man werd als eerste ontdekt door de locale archealoog Antonio Gongorra Martinez in 1868, toen hij zijn boek “Antigüedades arqueológicas de Andalucia” aan het schrijven was wat gebaseerd was op zijn bevindingen in een grote grot in het noorden van Almeria (jaja onze grot in Velez Blanco) die volstond met zeer oude tekeningen.
Het belang en de echtheid van deze schilderingen werd door latere studies bevestigd rond de eeuwwisseling. In 1924 werd deze grot een nationaal monument en op 5 december 1998 verklaarde ook de UNESCO de grot tot een World Heritage plek. Op het moment kan de grot alleen bezocht worden met een gids! (godzijdank, want toen wij kwamen kreeg je zelf de sleutel nog mee en zaten vele mensen met hun spijkerbroeken op de tekeningen, waardoor er reeds vele beschadigd zijn).
De grot, beter bekend als de Cueva de los Letreros (Grot met tekeningen)bevindt zich halverwege de helling op de berg de Sierra de Maimon Grande, in Velez Rubio, in het noorden van de provincie Almeria. Terwijl veel grotten om deze plek heen tekenen van bewoning in het bronzen en stenen tijdperk vertonen, lijkt het of deze grot niet gebruikt is voor bewoning, maar voor ceremonies gebruikt werd voor een religie die veel dierfiguren betrok in zijn ceremonies. De grotten om en nabij de Cueva de los Letreros werden te zien aan de overblijfselen bewoond rond de periode 5500 – 6000. Talloze andere grotten in de omgeving bevatten tekeningen, maar duidelijk van mindere kwaliteit. Alle schilderingen zijn rood van kleur.

De rotstekeningen worden vaak als geheimzinnig en mysterieus omschreven. De figuren en symbolen worden steeds herhaald en de menselijke figuren kennen een duidelijk expressie. Duidelijk is dat de onderliggende symboliek van de schilderijen te maken heeft met de religieuze functie van de plek. Boogschieters en tovenaars en heksen zijn de figuren die bij alle tekeningen terugkomen en ook zijn er diertekeningen van berggeiten en herten.

De meest prominente tekening in de grot is echter de tekening van een man met een jachtboog boven zijn hoofd, waarschijnlijk een manier van een offergift, aangezien voor een regenboog (het begin van de huidige Indalo man). De lokale bevolking nam de gewoonte aan om dit symbool op de buitenmuren van de huizen te schilderen in de hoop zich zo te behoeden voor het kwaad, stormen en noodweer.
Na de desastreuze aardbevingen in de 17e eeuw die waarbij zowel Vera als Mojacar totaal van de kaart geveegd werd, maar waar Velez Blanco zeer goed vanaf kwam werd het gelukssymbool van Velez Blanco ook in Mojacar gebruikt.
In 1946 begon schilder en intellectueel Jesus de Perceval, volger van de nogal anarchistische filosoof Eugenio d’Ors de Indalo als symbool van zijn nieuwe stroming in denken en schilderen te gebruiken. Hij beweerde op deze manier het oude te verenigen met een kosmopolitische wereldvisie om zo een voortgang van herontdekking van klassiek classicisme te bewerkstelligen die op deze manier zou moeten doorgaan tot de oneindigheid. De visie was zeker zo vaag als hij nu klinkt!

Het Indalo teken werd voor de volgers van deze man een symbool van eenheid en na verloop van tijd werd hun werk gezamenlijk “de Indalo beweging” genoemd. Deze “Indaloianen” zagen in hun symbool een prehistorische held die door het vangen van de regenboog symbool stond voor een pact tussen de mensheid en de goddelijke wereld die ervoor zou zorgen dat er nooit meer een enorme destructie van de mensheid zou komen zoals de grote Vloed. Hierdoor werd het Indalo symbool op den duur verbonden met de streek en met Mojacar in het bijzonder.

Men denkt dat het woord zelf, de Indalo”, voortkomt uit de taal gesproken door een Iberische stam die gedurende de klassieke tijd (600 nc) op het Iberisch schiereiland woonde en waarin het woord indal eccius boodschapper van God betekende.
Een andere theorie betoogt dat de naam komt van de beschermheilige van Almeria, San Indalecio genaamd.

De laatste jaren zijn toeristenbureaus er zeer in geslaagd de Indalo te promoten als teken van Mojacar, de Levante regio en later zelfs nog Almeria in het algemeen.
Ondanks wat er later van gemaakt is, gelooft de wetenschappelijke wereld nog steeds dat de originele rotstekening een jager afbeeld die een jachtboog en pijlen hanteert om vogels uit de lucht te schieten.