camping el zorro

Alles in dit boek raakt me. De beschrijvingen van de gebeurtenissen in zijn woonomgeving (Andalusië) alsook de natuur die hij beschrijft,de poëzie,  de beslommeringen, de manier waarop de Spanjaard met zijn leven omgaat en het Spaanse ritme.

Stefan Brijs beschrijft ook de uitstappen die hij maakt naar musea, prachtige musea, kerken en historische plekken en gaat daarbij de pijnpunten niet uit de weg. Hij is zeer goed op de hoogte van de geschiedenis en dat maakt het boek nog boeiender!

Wat een boek vol herkenning, qua natuur, qua cultuur en ook over het thema wat mij blijft fascineren. Ergens in zijn boek bezoekt hij de plek waar de gefusilleerde Frederico García Lorca aan zijn eind gekomen is. Hij schrijft:

In het midden van een zandvlakte ligt een massief blok graniet waarop staat: ¨In herinnering aan Frederico García Lorca en alle slachtoffers van de burgeroorlog 1936-1939.¨

Dat woord `alle´, todas, mijn blik blijft eraan hangen, het staat er niets voor niets. Nog steeds wil dit land geen keuze maken tussen wie goed of fout was. Nog steeds wordt er gezwegen. Lange tenen. Zere tenen. Ook de einddatum bedriegt. De repressie en het moorden door het rechtse regime stopten niet in 1939, pas met de dood van Franco in 1975 kwam er een eind aan.

Zo treffend. Ik keek van de week op NPO een aflevering van In Europa, Zwijgen als het graf. Deze kun je hier zien: Zwijgen als het graf. In Europa. Deze aflevering ging over Bosnië. Net als de documentaire The Silence of Others liet dit ook zien dat de volgende generatie niets leert van en over de gruwelen van een burgeroorlog. The silence of others was te zien op de NPO en Netflix en nu kun je hem nog zien op NPO start.

Lezen dus dit boek als je van Spanje houd!