camping el zorro

Afgelopen najaar hebben wij het voorrecht gehad reeds twee keer de Geode in Pulpi te kunnen bezoeken.

De gigantische geode is één van de grootste kristallen grotten ooit gevonden, en is de grootste toegankelijke geode in de wereld. In Mexico is er nog een grotere, echter die is door de hoge temperatuur en het lage zuurstofgehalte in de grot niet toegankelijk.

De geode ligt in Mina Rica, een verlaten zilvermijn in de buurt van Pulpí , dichtbij San Juan de los Terreros. De geode is  in 1999 per toeval ontdekt door leden van de Mineralogen groep van Madrid, en sindsdien is er aan gewerkt de mijn veilig te maken voor publiek.  Sinds augustus 2019 is hij geopend.

Een geode is een leegte gevormd uit een luchtbel binnen vulkanische, metamorfe of sedimentaire rots. Deze leegte is gevuld met kristallen gevormd uit minerale afzettingen.

De gigantische geode is 8 meter lang en 2 meter hoog en is bestaat uit enorme doorschijnende kristallen tot 2 meter lengte. De transparantie, de grootte en de geweldige staat van bewaring maakt deze geode uniek.

Wij kunnen de Geode voor jullie reserveren, want van te voren reserveren is wel nodig, laat ons tijdig weten of u dat wilt!

Voor bezoek moet je redelijk fit zijn, je moet een lange wenteltrap af en weer op en mensen met hoogtevrees kunnen ook last hebben.

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in hoe deze Geode ontstaan is, plaats ik hieronder een stuk uit de Trouw van 7 december 2019.

Uit Trouw:  Willem Schoonen 7 december 2019, 1:01

Deze geologische schatkamer is de Geode van Pulpí, een grot van elf kubieke meter in de buurt van Almería, Spanje. De schat is seleniet, gips in kristallijne vorm. Kristallen die hier tot meters groot zijn gegroeid. Er zijn maar een paar plekken op aarde waar gipskristallen van deze omvang zijn gevonden. De grot werd twintig jaar geleden ontdekt, en nu pas beginnen geologen te begrijpen hoe die kristallen schatkamer kan zijn ontstaan.

Beeld: EPA

In vakblad Geology doen onderzoekers van de universiteit van Granada verslag van hun zoektocht naar de oorsprong van de Geode van Pulpí. Het verhaal begint met anhydriet, een mineraal dat bestaat uit calcium, zwavel en zuurstof. Calciumsulfaat, zegt de chemicus. Gips is dat ook, met dit verschil dat gips in zijn kristalstructuur watermoleculen heeft opgesloten. Anhydriet is vrij van water.

Die twee vormen van calciumsulfaat kunnen in elkaar overgaan. Boven 58 graden Celsius is anhydriet de stabielste vorm, beneden die temperatuur heeft gips de voorkeur. Als de temperatuur in extreem laag tempo onder die grenswaarde zakt, kan in een met water gevulde grot anhydriet veranderen in gips, dat als seleniet uitkristalliseert. Dat heeft de beroemdste schatkamer met zulke kristallen opgeleverd, in Naica, Mexico.

Zo kan het in de Geode van Pulpí niet zijn gegaan, zeggen de onderzoekers nu. De kristalvorming is hier zo’n 2 miljoen jaar geleden begonnen bij een temperatuur van 20 graden, ver beneden de overgangstemperatuur tussen anhydriet en gips. De grot, die door geweld van de aardkorst is gevormd, moet zijn volgelopen met water dat meer dan verzadigd was met gips. Daaruit zijn bij die lage temperatuur selenietkristallen gevormd. Geologen kennen processen waarbij kleine kristallen weer in oplossing gaan en hun elementen afstaan aan de grotere. Dat moet hier ook zijn gebeurd. En dat proces, zeggen de Spaanse onderzoekers, is geholpen door langzame schommelingen in de temperatuur, schommelingen van 5 graden Celsius. De kanjers van kristallen zijn het bijzondere resultaat van enkele miljoenen jaren rust in een meanderend klimaat.