Estrecho de Aqualeja

Erica wilde heel graag naar de kloof in Aledo en vandaar dat we deze zaterdag met een leuke groep op weg gingen naar Aledo voor een eenvoudige en lichte, maar schitterende wandeling.

De kloof is heel bijzonder. 9 miljoen jaar geleden lag hier de Rambla de Lebor. Het water van deze rambla heeft de rotsen doorboord en er is diepe en smalle kloof van amper 500 meter lang in de zandsteenbodem ontstaan.

Vlak voor de ingang van de kloof staan indrukwekkende Johannesbroodbomen en aan de rechterkant is de ingang van de kloof.

Wanneer je in de kloof wandelt is het lekker koel en iets donkerder dan buiten. Het lijkt net een tunnel. Dankzij lichtinvallen krijgen de rotswanden verschillende kleuren en worden stalactieten, mos en planten zichtbaar. Het lijkt af en toe buitenaards. Ook is er nog water in de kloof en af en toe hoor je het water sijpelen. De omliggende natuur is wonderschoon. De opvallende erosieprocessen zijn goed te zien. Op de rotspartijen zijn de gefossiliseerde koraalriffen goed te zien. Ook liggen hier andere overblijfselen zoals dijken, aquaducten en sloten. Het stadje Aledo, wat bovenop de rots ligt, is gebouwd op deze fossiele fundamenten. 

Bijna iedereen is naar boven geklommen al dan niet met behulp van het touw van Ron en Jos.

Achteraf een drankje op het terras van het klooster Santa Eulalia, waar je in de kerk niet alleen betaalt voor het aansteken van de electronische kaarsjes, maar ook om het licht aan te zetten. Eigenlijk een best goed bedachte manier om de stroomkosten op te brengen!