Cejo de los Enamorados.

We wandelden bij de Cejo de los Enamorados achter het kasteel van Lorca.

Over deze plek bestaat een mooie legende:
Jarenlang was de omgeving van Lorca de grens tussen de christelijke wereld en de moslimwereld. Soms werd er vreedzaam samengeleefd maar zo nu en dan stonden de bevolkingsgroepen recht tegenover elkaar en was er oorlog tussen het kruis en de halve maan. In één van de oases van vrede betoverden de zwarte ogen van een mooie christelijke prinses een knappe moslimridder. De passie welde op in hun hart. Later kwamen er tijden van oorlog tussen de religies en, geconfronteerd met de afwijzing van de families, ging die liefde ondergronds. Maar dat heeft de toewijding van de geliefden nooit verminderd. De geliefden ontmoetten elkaar in de schemering buiten het kasteel.

Op een nacht werden de geliefden verrast door de kasteelwacht, die vervolgens de moslimridder achtervolgde. Hij vluchtte snel op zijn paard in het duister van de nacht, totdat hij ter hoogte van de Cejo ingehaald werd en van de klif viel. Toen de jonge prinses arriveerde, wierp ze zich in de leegte over het lichaam van haar minnaar. Op de plaats waar de lichamen van de geliefden van de rots vielen, ontspringt de Cejo-fontein, die de eeuwigheid van die passie aangeeft. Iedereen die het water drinkt, wordt betoverd door de betovering van de liefde.

Plaats een reactie